Over ons


Tien jaar geleden besloten wij een gezinnetje te stichten,maar dat bleek voor ons niet vanzelf te gaan.Na jaren het medisch circuit te hebben doorlopen, besloten wij om een kindje te adopteren.

dinsdag 27 april 2010

bijna naar huis

Onze eerste tijd hier wordt inderdaad kort.We zijn al volop bezig met praktische zaken te regelen m.b.t.de terugreis.We vertrekken hier in Aktobe vrijdagmorgen en komen om 13u30 in Almaty aan.Onze vlucht naar Frankfurt vertrekt pas 3u55 zaterdagmorgen.We gaan voor alle zekerheid toch maar een hotelletje nemen in Almaty,kwestie van maar een paar uurtjes te kunnen slapen want 14u wachten in de luchthaven is van het goede een beetje teveel.

We arriveren in Zaventem om 10u30 belgische tijd.

Maar we gaan eerst nog een paar dagen genieten van en met ons Nelle.

We willen iedereen bedanken voor de reacties op de blog ! Het doet deugd dat zover van huis toch zovele mensen met ons meeleven in ons adoptieavontuur !

Deze blogberichten zijn meestal maar kort (we kunnen geen hele dagen in het internetcafe doorbrengen,bovendien ook nog mails lezen en versturen) maar de verhalen als we thuis zijn zullen des te langer en boeiender zijn.

zondag 25 april 2010

tussendoortje

Weinig nieuw nieuws uit Kazachstan.De bezoekjes aan ons Nelle vullen een groot deel van onze tijd, gelukkig.Het is een zalig kind, superaktief, kruipt overal op en onder, zit amper stil (dat belooft!), enkel als ze eet en drinkt kan ze in alle rust genieten.
Gisteren hadden we ballonnen meegenomen en daar hebben alle kinderen zich goed mee geamuseerd (er zijn op dit moment ouders uit de V.S., Spanje, Italie en wij).
In de speelzaal geeft dat wel een echte mengelmoes van talen.
Nog 4 dagen bezoekjes en dan terug naar Belgie, duidelijk met een dubbel gevoel.
Het werk wacht voor allebei maar aan de andere kant moeten we wel onze dochter achterlaten.Maar eerst nog even genieten van haar gezelschap!
Vandaag zondag is het hier echt zomerweer ! Spijtig genoeg staan hier geen terrasjes buiten.

Vanavond zijn we in onze vaste stek (je weet wel, turks restaurant Kemer met WIFI)
een gegrilde vleesschotel gaan eten (vis, dat zal voor thuis zijn!).
Toen we die bestelden keek de dienster wel een beetje raar , en toen die op tafel kwam begrepen we waarom !
Gelukkig kennen ze hier ook "doggybags", zodat we morgen nog meer dan voldoende eten hebben.(prijs ongeveer 17.5 euro)

donderdag 22 april 2010

primeur

Vandaag hebben we Nelle voor het eerst eten mogen geven, een soort van rijstebrij in een groot porceleinen bord met metalen grote soeplepel!
En daarbij een "sjat" thee, het was eigenlijk geen zicht.Maar het is een goede eter en een nog betere drinker, dat belooft (dat heeft ze al zeker niet van Myriam).
We hadden een beker gekocht en een appel-kers sapje en binnen het kwartier was alles op! Het is ook wel ontzettend warm in de speelzaal.
Voor de rest enkel te melden dat Myriam vanmiddag haar laarzen heeft ingeruild voor een zomers paar sportschoenen bij de Adidasshop, een van de weinige niet-kitch winkels.

Het is hier momenteel echt zomer!

woensdag 21 april 2010

tussendoortje

Eerste nieuw feit vandaag: vanmorgen viel Nelle voor het eerst in slaap in de armen van Myriam, het was maar 10 minuutjes maar best wel een aangenaam gevoel van geborgenheid.

Vanmiddag hebben we in de stad een halfuurtje op de bank gezeten in de zon, en beseften we hoe we het wel getroffen hebben met ons Nelle, meer dan 5000km van huis!

De voorbije dagen zijn we met de taxi ook 2 x stilgevallen midden op een druk kruispunt.De 2e keer zijn we zelfs moeten uitstappen en een andere nemen.Nu weet ik waar de opkopers van oude wagens bij ons naartoe gaan met hun wrakken !

Twee andere opvallende zaken: er is hier geen fiets te bespeuren en overal enorme gaten in de wegen.Hiermee vergeleken zijn onze snelwegen biljarttafels!

Hoewel we hier toch al 14 dagen rondlopen en ons al een beetje "kazachs"beginnen te voelen, worden we door voorbijgangers toch nog altijd bekeken als "vreemden", soms stiekem onze kleding bestuderen, dan weer praten ze onder elkaar gevolgd door wat gegiechel.Best wel grappig, zo in het middelpunt van de belangstelling staan!

Gelukkig gaat deze eer binnenkort wel weggelegd zijn voor iemand anders !!

maandag 19 april 2010

bezoekjes onderbroken

Toen we ons Nelle vanmorgen gingen bezoeken was het personeel van het weeshuis de speelruimte helemaal aan het opruimen.Tafels en stoelen werden klaargezet, de vloer (provisoir!) gekuisd en een tapijt over het speeltapijt gelegd.
Bleek dat ze deze namiddag hoog bezoek verwachtten (wie geen idee !).Het spijtige gevolg is wel dat er geen bezoek wordt toegelaten aan de kindjes deze namiddag en morgen voormiddag.Dus gaan we deze namiddag maar wat kleertjes bijkopen voor onze dochter (haar kastje in het weeshuis begint gevuld te geraken!)en morgenvoormiddag gaan we naar de kliniek voor 2 verplichte bloedafnames.En zeggen dat ze ons in Belgie al binnenstebuiten hebben gekeerd ! Dus afspraak morgen om 16u voor een nieuwe ontmoeting tussen 2 gelukkige ouders en hun fantastisch dochtertje.

PS : bij het maken van onze valiezen hebben we ons toch behoorlijk misrekend.
De lente is hier ook in het land, regelmatig een stralend zonnetje en
aangename temperaturen.
En wij met onze laarzen, velouren broeken en pulls.
Al geluk dat we ons thermisch ondergoed hebben thuisgelaten !

zondag 18 april 2010

"NELLE"

Zoals de titel al zegt geven we onze dochter de naam NELLE.
Bij deze is ook dit mysterie opgelost voor het thuisfront.

Onze dagen hier in Aktobe verlopen vanaf nu volgens een vast stramien :
8 u opstaan / 9u40 wandeling richting weeshuis / van 10 tot 12 spelen en knuffelen met onze dochter / vrij tussen 12 en 16u (boodschappen doen, hapje eten, blog + mails lezen) / 15u40 wandeling naar weeshuis / bezoek van 16u tot 18u / na 18u trekken we richting stad zodat we voor donker (ongev.20u30) terug binnen zijn / en dan kijken we een dvd'tje op onze laptop.

Als de nanny onze dochter binnenbrengt in de speelzaal van het weeshuis zie je haar gezichtje opfleuren.Ze voelt zich blijkbaar al heel goed in ons gezelschap.
Ze observeert alles, amuseert zich met onze speeltjes, maar wel liefst op de schoot van een van ons twee.Dit geeft best wel een fijn gevoel.

Bovenaan rechts (boven de vlag van Kazachstan) staat een link naar ons Online foto album (een nieuw scherm wordt geopend).

1 Wilfried aan tafel : "eerste maaltijd"
2 Boodschappen gaan doen (aan deur appartement)
3 Moskee in de stad
4 Bij gebrek aan blikopener, komt de schaar van de kapster van pas
5 Het voetbalstadion van Aktobe, de kampioen van kazachstan
6 Een standbeeld
7 De lokale bus

vrijdag 16 april 2010

eerste bezoekje

Het was zeer intens om onze dochter voor het eerst eens stevig vast te pakken.
De eerste paar minuten volstonden ruimschoots om ons hart te doen smelten.
Ze voelde zich onmiddellijk op haar gemak en was zeer geinteresseerd in de speeltjes die we bij hadden.

Ze heeft chocolade bruine oogjes en blond haar dat , tot Myriams grote spijt werd gekortwiekt met de tondeuse.Ocharme voor zo'n klein dutske !
Ze heeft wel een teer velletje want hier en daar zien we rode vlekjes die pas echt tot zijn recht komen als ze weent,dat hebben we gezien ondat ze honger had.

We begrijpen dat jullie supernieuwsgierig zijn maar we mogen jammer genoeg geen foto's van onze dochter op de blog zetten.

Maar wie echt niet kan wachten kan een paar foto's die we doorgemaild hebben gaan bewonderen op Heistraat 42 (bij de moe), want die hebben uiteraard wel recht op de primeur !

joepidepoepi !!

Eindelijk zijn alle papieren in orde.
We kunnen vannamiddag onze kleine spruit eindelijk knuffelen,vertroetelen,mee spelen en natuurlijk eerst eens goed bekijken en de eerste fotootjes nemen.

Misschien tot later vandaag !

donderdag 15 april 2010

een kleine update

Na ons kort bezoekje aan het weeshuis op dinsdag zitten we nu te wachten op goedkeuring van Kind & Gezin om de dagelijkse bezoeken te mogen starten ( 2x 2uur per dag, 14 dagen na elkaar ).
Alle papierwerk duurt toch wel erg lang !

Gisteren zijn we met de tolk naar een groot winkelcentrum geweest net buiten de stad om onze eerste babyspulletjes te gaan kopen ( speelmat,pampers en een paar speeltjes voor onze kleine meid ), want eerlijk gezegd, wat we bijhadden van thuis was toch eerder voor een iets (véél)groter kindje.
Een dochtertje van 10 maanden, daar hadden we niet durven van dromen!
We verwachten morgen voor het eerst ons kindje te kunnen bezoeken (anders pas maandag).

Gisteravond op ons appartement een grote verrassing !: aan de deur werd een bos bloemen afgeleverd, een cadeau uit Vorst met een mooi kaartje erbij !
Bedankt Wim, Gintaré en Céleste !

Voor de rest in ons appartement wat kleine ongemakjes : een wasmachine die niet zwiert, een koelkast die is opgehaald voor reparatie (wanneer zien we die terug ?)

Vanavond gaan we met Lena, onze tolk, "sjasjlik" eten in een typisch "Kazachs" restaurant.
Volgens ons weegt ze amper 45 kg, maar ze kan eten als een beer !

En ik zal er daar dan ook maar ene drinken op de toekomstige titel van Anderlecht zeker ?

dinsdag 13 april 2010

Eindelijk mama en papa !

Onze grootste droom is uitgekomen !
Heel de wereld mag het weten.

We hebben een dochter van bijna 10 maanden oud.

We zijn dolgelukkig met onze hoofdprijs.

Aan alle mensen die voor ons hebben geduimd, gebeden, kaarsjes laten branden en wat er nog allemaal mogelijk is, het heeft geholpen want we zijn de zeer trotse ouders mogen worden van ??? (dit houden we nog eventjes voor onszelf !)

maandag 12 april 2010

vertraging !

Jammer maar helaas,
de papieren van het Ministerie van Educatie in Astana zijn nog steeds niet in orde.

Ze hebben nu beloofd "morgen",maar hier weet je maar nooit.

We wachten beter gewoon af i.p.v.ons druk te maken.

We hebben nu wel de hele dag op ons appartement zitten wachten voor niks,terwijl het buiten stralend weer is.Nu zijn we dus eventjes buiten om onze blog aan te vullen en onze zinnen te verzetten.

Geduld! , daar kennen we ondertussen alles van.

zondag 11 april 2010

wachten op morgen

Gisteren(zaterdag) konden we de blog niet aanvullen wegens traag internet in het cafe Kemer , ons dagelijkse plaatsje voor een hapje waar we gratis onze laptop kunnen gebruiken (wifi).

Gisteravond hebben we voor het eerst een volwaardige maaltijd klaargemaakt, namelijk gekookte aardappelen, gebakken kippenborst en erwtjes uit blik.
Daarvoor heb je uiteraard een blikopener nodig die er dus niet was op ons appartement.
Gelukkig had onze kapster een afgedankte knipschaar bij waarmee we het deksel hebben kunnen openknippen.
"Sterk spul die knipscharen" (dus mensen, opgepast in de toekomst)

Vandaag zondag hebben we extra lang proberen te slapen opdat het zo snel mogelijk maandag zou zijn, een superbelangrijke dag in ons leven.
Namiddag zijn we een lange wandeling gaan maken in de stad en tot onze verbazing zijn hier toch ook wel westerse winkels zoals Benetton,Mango,Adidas,...

Hopelijk kunnen we morgen de blog updaten met het grote nieuws waar wij, maar ook jullie allang op wachten.

Vanaf nu kunnen we hier alle reacties lezen op onze blog.
Alvast bedankt voor de hartverwarmende reacties ! Dat doet ons deugd.

PS: Anneke, alvast proficiat voor morgen met je 40ste verjaardag !
En Davy en Wim, bedankt voor jullie hulp bij het oplossen van al onze computerproblemen !
(zijn onze 2 IT specialisten op het thuisfront).

vrijdag 9 april 2010

Veilig aangekomen in Aktobe !

Na een vermoeiende reis van ongeveer 24u zijn we doodmoe aangekomen in ons "terug in de tijd" appartement.
Maar na een nachtje slapen in ons lekker bedje zijn we er weer helemaal bovenop.
We hebben ons al een beetje gesetteld in onze nieuwe thuis.
We zijn met onze tolk Lena gaan winkelen (broodrooster want Kazachs brood is niet echt lekker,wc-eend,andere noodzakelijke dingen en heel veel water want uit het kraantje komt soms water met een bruinachtig kleurtje)
Morgen komen ze de microgolf en de frigo repareren,want die werken voorlopig nog niet.

Het weer valt best mee,de zon schijnt de hele dag maar de wind maakt het wel koud.

Er was nog een waterkansje dat we ons kindvoorstel vannamiddag gingen krijgen, maar helaas gaat het pas voor maandag zijn.
Dus we moeten nog even geduld hebben !

Spannend is het alleszins wel voor ons,en voor jullie natuurlijk ook!

Spijtig genoeg hebben we geen internet op ons appartement,enkel in een internet-cafe in de stad.
We kunnen jullie reacties (voorlopig) op de blog niet lezen maar wel mails ontvangen en versturen.

Meer kunnen we jullie voorlopig niet vertellen.

Groetjes uit het verre Kazachstan !

dinsdag 6 april 2010

ring ring ring

Deze morgen hebben we dan eindelijk het verlossend telefoontje gekregen.

Morgen laten we onze veilige thuishaven voor enkele weken achter ons en gaan we een nieuwe toekomst tegemoet.
Een toekomst met nog zoveel vraagtekens maar met de zekerheid dat een kindje op ons wacht dat zelfs nu al ons hart lijkt te veroveren.

Van zodra we nieuws hebben en natuurlijk ook internetverbinding vullen we onze blog aan.